adj.
qui n'entend pas;
indocile, désobéissant.
adj.
Նոյն ընդ ԱՆԼՈՒՐ, իբր անլսող. որ ոչ լսէ. եւ ոչ հլու. անունկնդիր. անհնազանդ. ἁνήκοος. non audiens, inobediens.
Ամենեւին անլուն՝ եւ ո՛չ ունկն է. եւ որ բոլորովին ոչ տեսանէ՝ եւ ո՛չ ակն է. (Դիոն. ածայ. ՟Ը։)
Ասա՛ դու ճշմարիտ՝ հրէիցն անլուաց. (Կոչ. ՟Ժ՟Գ։)
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.
Mots dérivés
Անլուայ
Անլուաց
Անլուծական, ի, աց
Անլուծանելի, լւոյ, լեաց
Անլուծիչ
Անլուութիւն, ութեան
Անլուսին
Անլուր
Voir tout